paylaşmak güzeldir

                                                   

Bugün ufak tefek işlerimi halletmek için dışarı çıkmak zorundaydım ve hava kapalıydı sağanak yağış uyarısı vermişti meteoroloji..şemsiyemi alıp yola koyuldum ..otobüsten indiğimde beni kovadan boşalırcasına yağan yağmur karşıladı.İşlerimi halletmem için bi müddet yürümem gerekti.. üç caddeden karşıdan karşıya geçecektim ...evden çıkarken yağmurdan bîhaber olan insanlar sırılsıklam olmuşlardı bile ...bense şemsiyemin altında etrafı izliyordum yeşil ışığın yanmasını beklerken..ıslanan insanları görünce nedense istem dışı bi minicik üzüntü oluyordu içimde...sağıma baktım montunu çıkarıp şemsiye niyetine kullanan bi bayan vardı.. soluma baktığımda ise benden üç adım uzaklıkta ıslanan bi bayan gördüm ışığı beklerken benim öyle vurdumduymaz bi tavırla şemsiyenin altında tek başıma beklemek içime sinmedi yavaşça bayana yaklaşıp şemsiyenin yarısını onunla paylaştım..bayan önce bi bana baktı ve gülümsedi teşekkür ederim dedi..biraz tedirgin gibiydi sonra tekrar baktı gülümsedi..çok teşekkür ed

Gönül ferman dinler de, kulakları az işitiyor.

Biz çocukken hatıra defterlerimiz vardı. Birde, kalbimiz kadar temiz sayfa ayırdığımız için teşekkür eden arkadaşlarımız. Sahi şimdi neredeler onlar ?!!

Bir kaç gündür içimden bir şeyler karalamak geliyor ama gel gör ki yazmayalı uzun zaman olmuş, hani zaten afili cümleler kuramıyorum. İçimde deli duygular, kafamda deli düşünceler, kayboluyorum içimde. Bazen özenirim bazı yazılara, onları yazanlara. Çok karmaşık gibi böyle güzel, benzetmelerle dolu öyle güzel cümleler yazıyorlar ki. Bilmem belki çok basit yaşıyorum hayatı, amaçsız, saçma sapan işlerle uğraşarak yaşıyorum.. bu yazı 10.12 2013 tarihinde yazılmıştır.